Co weganka je nad morzem - relacja

Już po urlopie. Cudowne chwile zleciały tak szybko , że gdyby nie piękna nadmorska opalenizna myślałabym , że to sen. Trzeba było się sprężać , by nałapać energii na kolejny rok.

Tak , jak przewidywałam w niewielkiej nadmorskiej miejscowości weganizm jest pojęciem obcym a pytania w barze ( przy nakładaniu na talerz ziemniaków z wody i surówek ) "bez mięsa ???? " " bez kotlecika ?? " i wielkie oczy  pytającego .... :) towarzyszyły prawie każdemu posiłkowi. Pewnie weganka jest tam równie często widywana co np cielę o dwóch głowach , czy statek kosmiczny.

Na śniadaniach miałam z górki , bo w hotelu ,w którym mieszkaliśmy był stół szwedzki i codziennie było kilka sałatek , w tym zawsze jedna wegańska plus pomidory , ogórki i owoce . Nigdy ze śniadania nie wyszłam głodna , ani nie musiałam zapchać się "byle czym "

Obiady to wyżej wspomniane ziemniaki plus surówki - monotonnie , ale dało radę.

Kolacje improwizowane pomidory , ogórki , małosolne , oliwki , jabłka ,banany , pieczywo graham . Udało nam się kupić na miejscu mleko sojowe i masło orzechowe ( uważam za sukces w miejscowości , gdzie królowały kebaby, ryby pizza i gofry .

Najgorzej było z deserami . Raz wypiliśmy sok ze świeżo wyciskanych owoców ( 10 pln za szklankę ...) i raz skusiłam się szejka z samych owoców , ale też musiałam poprosić o opcję bez mleka i cukru. Tak na marginesie to nie wiem ,po co dosładzać owoce cukrem...............

Następnym razem będę już wiedziała ,co do jedzenia zabrać ze sobą :))

Dziękuję za :

- cudowne wakacje
- spacery po plaży
- bieganie boso brzegiem morza
- bieganie z psem ;P
- bieganie z moim Kochanym , który pobiegł ze mną pierwszy raz !
 ( i tak dał  czadu , że próbując go dogonić o mało nie wyplułam płuc a i tak nie wyszło :P - chylę czoła ! )
- zachód słońca nad morzem
- mewy drące się bez opamiętania
- weganizm choć niełatwy wyjazdowo ;)
- widok z okna na morze ,który mieliśmy
- piach pod stopami
- słońce
- lato
- bezpieczną podróż
- za Tu i Teraz 
- naszą psicę :)